چه کسی میگوید ...
که فهمیدن همیشه خوب است ...
فهمیدن درد دارد ...
مثل آن روزی که من ...
چشم تو را از پشت گرفتم ...
و میان آن همه اسم که گفتی ...
من آخرین بودم ...
من نیز آن روز به فهمیدن رسیدم ...
فهمیدم که تو ...
بی نهایت دوست داری ...
نه اینکه بی نهایت دوستم داری ... !

یک پیاده رو تقریبا خلوت :
یک مرد ، یک زن ، یک زوج ؛ خوشبختیشان پای خودشان !
یک مرد ، یک مرد ، یک شراکت ؛ سود و ضرررش پای خودشان !
یک زن ، یک زن ، یک رفاقت ؛ معرفت و اعتمادشان پای خودشان !
و انتهای پیاده رو …
یک من ، یک تنهایی ، یک رنج ؛ آخر و عاقبتش پای تو….

راه میروم
و شهر
زیر پاهایم تمام میشود!
تو…
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
هیچ کجا نیستی…

داشتم سیگار میکشیدم:
یکی از بچه ها گفت محمد مهدی نکش!
گفتم:بیخیال
گفت خره جدی میگم ضرر داره..
گفتم بیخیال!
گفت جاش بشین تخمه بخور
گفتم بیخیال حاجی!
گفت الان با این دود خیلی حال میکنی؟ فک میکنی بزرگ شدی؟؟
گفتم این دودا حرفای دلمه که نزدم و شده درد دلم! باهاش حال نمیکنم زندگی میکنم داش!
بزرگ نشدم ولی همین دودی که میبینی نزاشت کوچیک شم!!!

سخته درسم...
رسيده وقت رفتن...
سر امتحاني كه ميدونم تهش ردم...
حس ميكردم حرفاي استاد با خرخوناشه...
اونجا بود كه فهميدم اين قصه اولاشه...
وقت امتحانو ريدن به برگمه...
تو خودت ميدوني كه ريدم الكي جو نده...
حرفاي خانوادمم كه نمك زخممه...
تنها دلخوشيمم ترم هاي بعدمه...
و باز منمو حسرت يه نمره ي بيست...
كه استاد بنويسه گوشه ي ليست...
ميدوني چند بار افتادم براي يه درس بگذريم...
ديگه بيست گرفتنشم برام مهم نيست...
تو كه ميدونستي دانشجوي ترم آخرتم
بگو با من ديگه چرا د اخه نوكرتم

هنوزحکایت همان غزل است
که بااشک بدرقه
نشستن راه رابه تماشای
رسیدن وهرگزنرسیدن توست
ای مسافر روشنی وآفتاب !
هرچند حکایت تکرار شبانه هایم
حکایت بارش بوسه ومهتاب است
دربسترتنهایی!!!!!

فرق من و تو
گفتي عاشقمي، گفتم دوستت دارم
گفتي اگه يه روز نبينمت ميميرم، گفتم من فقط ناراحت ميشم
گفتي من بجز تو به كسي فكر نمي كنم، گفتم اتفاقا من به خيلي ها فكر مي كنم
گفتي تا ابد تو قلب مني، گفتم فعلا تو قلبم جا داري
گفتي اگه بري با يكي ديگه من خودمو مي كشم، گفتم اما اگه تو بري با يكي ديگه، من فقط دلم ميخواد طرف رو خفه كنم
گفتي… گفتم…
حالا فكر كردي فرق ما اين هاست؟ نه!
فرق ما اينه كه:
تو دروغ گفتي، من راستشو

چشمانش ،شايد…
معنى موج را آموخت به چشمانم!
شايد آنروز بود که فهميدم
نميشود غرق نشد در عمق آن آبى
چه با قايق،چه بى آن!!
هر روز و هر روز ميشود حس کرد بوى شن را بى کمى ترديد!
ميشود سرمست شد از صوت پر حسش!
ميشود فهميد که او درياست!
ميشود فهميد. . .

عزيزم من نگاه تو را شعر می کنم و تو
شعر مرا نگاه می کنی
بازی عجیبی ست
شعر نگاه تو
روی قافیه های دلم می نشیند
و زبانم
این دیوانگی را می سراید
تو را به این نگاه عاشقانه قسم
به این تپش پر اضطراب که بر جانم می کوبد
به این امید که در قلبم جوانه می زند
تو را به تمامی عشق قسم
شعر چشمانت را از من مگیر

کودکی که لنگه کفشش را دریا از او گرفته بودروی ساحل نوشت
،
دریا دزد کفشهای من
…مردی که ازدریاماهی گرفته بود ،روی ماسه ها نوشت

.دریا سخاوتمندترین سفره هستی

موج آمد و جملات را با خود شست …..

تنها برای من این پیام را گذاشت که
برداشتهای دیگران در مورد خودت را ،در وسعت خویش حل کن تا دریا باشی